آسمان تنهاست و تو را میخواند....

فضا،زمان،خودزندگی اسرار عالم هستی را با ما و درون کانال کرمچاله ببینید....
علم نجوم یک علم شخصیت ساز و یک علم صیقل دهنده برای روح و روان میباشد
�نیلز بور پدر فیزیک کوانتوم�
فکر نکنم خداوند برای اداره دنیا تاس بیاندازد و برای خلق آن از گزینه شانس. بهره برده باشد.
�پدر فیزیک‌ نظری،خالق قوانین نسبیت و تکمیل کننده قوانین فیزیک نیوتنی بعد از ۴ قرن،آلبرت انشتین�

بزرگترین ترس من این است که زود بمیرم و نتوانم بیشتر از این از رازهای خلقت عالم هستی را ببینم و پشت پرده را بیشتر بنگرم

� اعجوبه و معجزه خلقت انسان،بزرگترین کیهان‌شناس نظریه پرداز تمام اعصار بعد از آلبرت انیشتین،فیزیکدان بزرگ قرن سر استیون هاوکینگ�

آیا آماده هستید تا با ما به فراسوی زمان و خلقت بیایید تا شاید شما هم لبخند خداوند را نیز ببینید و افکار وی را بخوانید،در این دنیای بی حد و مرز که ما تنها پنج درصد آن را به عنوان عالم هستی قابل مشاهده میشناسیم تا کجا توانایی و درکتان اجازه میدهد پرده را کنار بزنید و اسرار را ببینید،آیا شهامت فهمیدن و از خود بی خود نشدن این همه معجزه وشگفت واقعی را در خود میبینید؟اگر جوابتان مثبت میباشد من سالهاست که در حال پیمودن این مسیر. هستم و این کران بی کران را خوب میشناسم به شما تضمین میدهم در. کانال نجومی کرمچاله پرده از اسراری بردارید که تا. به حال و در هیچ مجموعه ایی نجومی آنها. را برایتان بازگو نکرده اند، پس با من همراه شوید تا چهره خداوند را به شما نشان دهم

به ما بپیوندید
https://t.me/joinchat/AAAAAEBwz2kF-SYRORNv2A

http://t.me/uoniverse
شماره تلگرام ادمین:
09224958035

09361490525
لینک تلگرام ادمین:
kavousp@

artimisp@

کانال تبلیغات شبکه هاباجتماعی گروه بزرگ  و معتبر نجوم کرمچاله و سایتهای واسطه:

tablighatchee@

تاکنون دانشمندان تصور می‌کردند که در کیهان 100 تا 200 میلیارد کهکشان وجود دارد ولی سرشماری اخیر ستاره‌شناسان نشان می‌دهد تعداد کهکشان‌ها به بیش از یک تریلیون و یا حتی دو تریلیون می‌رسد.

کاووس پدیدار: 

 نجوم

ستاره شناسی یکی از کهن ترین علوم به شمار می رود و منجمان قدیم از روی مکان حورشید در آسمان و وضعیت ستارگان ، زمان را تعیین کرده و به تنظیم تقویم و تعیین فصول و جهات می پرداختند .
در حقیقت شناخت فعلی ما از کیهان تا حد زیادی مدیون کار ستاره شناسان قدیم است .
شاید بتوان گفت که سومریان نخستین قومی بودند که به بررسی حرکات ستارگان پرداختند . چینی ها به خسوف و کسوف توجه بسیاری داشتند اما بابلی ها خورشید را بیشتر از همه می پرستیدند. 
مصریان قدیم خورسید را ‍« رع » می نامیدند و عقیده داشتند که خدای بزرگ هر روز به هنگام طلوع با سوار شدن در قایقی که بر پشت الهه آسمان « نوت » قرار داشت ، از پهنه اقیانوس فضا می گذشت

تاریخ نجوم رو به سه بخش یا  سه دوره تقسیم کردند:

دوره زمین مرکزی ، دوره کهکشانی و دوره کیهانی

 دوره زمین مرکزی
این دوره مربوط به منجمای اولیه میشه و ویژگی مهمش اینه که منجمای قدیمی فکر می کردن زمین مرکز جهانه و حرکتی نداره و خورشید و ماه و ستاره ها به دور زمین می چرخند!
شاید این موضوع به نظرتون غیر علمی و حتی خنده دار باشه اما نظری بوده که اونا بهش معتقد بودن!!!

دوره کهکشانی: 

می تونیم بگیم که نجوم جدید از این دوره شروع شد. یه دانشمند به نام کوپرنیکوس ثابت کرد که زمین نه تنها مرکز جهان نیست بلکه یه سیاره از چندین سیاره ایه که به دور خورشید می چرخند.همچنین معلوم شد خورشید یکی از    ستاره های بی شمار آسمونه که بعضی از اونا از خورشید بزرگتر و بعضی کوچکترند. جالبه بدونید که در اون زمان دانشمندان برای اثبات نظراتشون با مشکلات زیادی روبرو بودند . این مطلب رو تا آخر بخونید چون در پایان قصه ی یکی از همین دانشمندها رو براتون تعریف کردم.
خلاصه اینکه نجوم تو این دوره پیشرفت های زیادی کرد. یکی از مهم ترین این پیشرفت ها اختراع تلسکوپ توسط گالیلئو گالیله بود  (البته اختراع تلسکوپ رو به دانشمندهای دیگه ای هم نسبت دادن که در موردش براتون خواهم گفت. )

دوره کیهانی:

در این دوره دانشمندان فهمیدن که کهکشان ما یکی از کهکشان های بی شماریه که در جهان وجود داره.  این دوره ی علم نجوم همین زمانیه که ما درآن زندگی می کنیم  و همون طور که می دونید هر روز شاهد کشف های جدید  و ساخت دستگاه ها و تلسکوپ های جدید هستیم و این نشون میده که تا پایان این دوره راه درازی در پیش داریم.

علم نجوم چيست ؟ 

نجوم مطالعه مواد است و مقدمه ايست درباره فرايند بوجود آمدن آنچه در آنسوي جو زمين است كه اين جهان ، آسمان و گوي آسمان را از اتم هاي كوچك تا گيتي وسيع شامل مي شود . منجمان اجرام آسماني مانند سيارات ، ستاره ها ،ستاره هاي دنباله دار ، كهكشانها، سحابيها و مواد بين كهكشانها را مطالعه مي كنند . براي اينكه چگونگي تشكيل شدن ، چگونگي بوجود آمدن و منسب هر كدام را مشخص مي كنند و اينكه چگونه بر يكديگر تاثير مي گذارند و چه اتفاقي ممكن است براي آنها بيفتد . 

بخشي از جهان ما ، زمين وانچه در آن اتفاق مي افتد اختر شناسي را شامل مي شود ،در واقع زمين آزمايشگاه ماست و هرچه كه درباره جهان مي دانيم از آنچه از زمين مي توانيم ببينيم و دريابيم ويا تصور كنيم سرچشمه گرفته است. 

چگونه علم نجوم بوجود آمد؟ 

قبل از اختراع تلسكوپ ، در نزديكي قرن هفدهم ،نجوم بر مبناي مشاهده با چشم غير مسلح پايه گذاري شده بود. در ابتدا مردم از محل ستاره ها و سيارات در آسمان نقشه تهيه مي كردند . متمدن ترين ها براي نقشه برداري آسمان نظام داشتند و ما مي دانيم كه امروزه نجوم از نظريات يونانيان باستان سرچشمه مي گيرد . 

در سال 150 ميلادي يك منجم و رياضيدان يوناني به نام كلوديوس بطلميوس يك رساله در باره علم نجوم نوشت . او در آن 48 گروه ستارهاي كه صورت فلكي ناميده مي شدند را فهرست كرد ، مانند جبار ، برساووش و....كه بيشتر از اسامي اساطير گرفته شده اند . همانطور كه ما هنگام نگاه كردن به ابرها ، آنها را به اشكالي از اجسام آشنا تصور مي كنيم ،همانگونه بطلميوس در گروهبندي ستارگان اشكال آشنا را مشاهده كرد. همچنين بطلميوس متوجه شد كه به نظر ستارگان در سر تاسر آسمان حركت مي كنند او گفت كه تمام اجرام آسماني به دور زمين كه مركز جهان بي حركت ايستاده حركت مي كنند . اين نظريه علمي براي قرنها پذيرفته شده بود . تئوري بطلميوس راجع به جهان طرح زمين مركز ناميده شد زيرا در آن زمين در مركز عالم قراردارد. 

چه موقع كشف شد كه زمين بدور خورشيد مي چرخد ؟ 

قبول اين واقعيت مدت ها طول كشيد . در سال 1543 ميلادي يك منجم لهستاني به نام نيكلاس كوپرنيك De Revolutionibus را منتشر كرد كه مشخص مي كرد سيارات به دور خورشيد گردش مي كنند اما نظريه او با تعليمات كليساي كاتوليك مغايرت داشت و كليسا قدرتمندترين سازمان اجتماعي و سياسي آن زمان بود . عقيده هايي مانند طرح خورشيدمركزي كه در جهان تفكر بديع بودند سزاوار كيفر مرگ بودند . بنابراين اگرهم تعدادي ديگر ازمنجمان طرح كپرنيك را مي پذيرفتند از تصديق كردن آن هراس داشتند . در سال1632 گاليلئو گاليله ، يكي از برجسته ترين منجمان در طول تاريخ ، سرانجام يك كتاب در حمايت از نظريه كپرنيك منتشر كرد . كليساي كاتوليك روم گاليله را براي محاكمه به خاطر بدعت گذارن احضار كرد و اين منجم براي برگشتن از حرفش يا مرگ حق انتخاب داشت . گاليله دست از عقيده خود كشيد اما كليسا از پذيرفته شدن طرح خورشيد در عرف نمي توانست جلوگيري كند(در سال 1992كليساي كاتوليك روم رسما با گاليله و كپرنيك موافقت كرد.) 

چطور منجمان سريعايك ستاره را از ديگران تشخيص مي دهند؟ 

منجمان علاوه بر نقشه موقعيت ستارگان در آسمان تععن كردند كه كدام ستاره از ديگر ستارگان پرنورتر است . يك منجم يوناني به نام هيپاركوس جد بطلميوس ابتدا ستارگان را بر اساس روشنايي اشان طبقه بندي كرد . اوششطبقه روشنايي را با قدر شان ليست كرد (قدر يعني درخشش يك ستاره كه بر روي زمين نمايان مي شود . قدر يك ستاره تا حد زيادي در تعيين اينكه چقدر از زمين فاصله دارد موثر است ) هيپاركوس 20 ستاره از قدر اول را طبقه بندي كرد و ستارگان ضعيف يعني آنهايي كه با چشم غير مسلحديده مي شوند را در شش قدر طبقه بندي كرد. 

گاليلئو گاليله 

گاليله در پيزاي ايتاليا در 1564 در اواسط دوره رنسانس متولد شد . گاليله فقط اولين كسي كه تلسكوپ را روي ستارگان متمركز كرد نبود ، او همچنين ديدگاه متفاوتي نسبت به جهان ايجاد كرد . گاليله استاد نجوم ، رياضي ، فيزيك ، فلسفه و تبليغات بود . تصور او (و احتمالا واقعيت ) از يك نبوغ ذاتي بود : زيرك شوخ و اما زننده بود . مردم مهم انجمن او را جستجو مي كردند - تا وقتي كه كار منفور و خطرناك حمايت از ديدگاه خورشيد مركزي كپرنيك راجع به منظومه شمسي رادر كارهايش انتشار داد: 

ما اين حقيقت را پذيرفتيم كه خورشيد در مركز منظومه شمسي است و ما ممكن است گفته باشيم ((هركس ميداند كه خورشيد به دور زمين مي چرخد وفقط تعداد كمي دانشمند ديوانه فكر ميكنند غير از اين است.)) 

در سال 1543 نيكولاس كوپرنيكوس رساله پيشنهادي اش را كه تمام سيارات به انظام زمين به دور خورشيد مي چرخند منتشر كرد .اين پيشرفت غير منتظره براي عده اي به طور محرمانه خوشايند بود برا قدرتمندترين دولت اروپا در آن زمان -كليساي كاتوليك روم - در وضع موجود مسلما منفعتي وجود داشت . با اين همه عقايد نظام -و توانايي اش - رويه زمين مركزي در جهان باقي ماند. 

گاليله به طور آشكارا از ديدگاه جهاني كپرنيكوسدر مقابل كليسا حمات كرد . روش رهبر كليسا با ديگر بدعت گذاران ناديده گرفتن آنها يا آسيب رساندن به آنها با برخي شرايط بود . اماكليسا نمي توانست گاليله را ناديده بگيرد . 

در سال 1634 گاليله به دادگاه كليسا آورده شد و ادعا كرد كه دست از عقايد بدعت گذارانه اش درباره منظومه شمسي برداشته است . 

روبه رو شدن با شكنجه و مرگ ، گاليه را وادار به تسليم شدن كرد . او هنگاميكه اتاق محاكمه را ترك كرد - زير لب- گفت بي اعتنا به آنچه مجبور به گفتن شده بود ادعا كرد كه زمين هنوز به دور خورشيد مي چرخد. 

گاليله بقيه عمر خود را در زير شيرواني خانه اي تا سال 1642 گذراند 355 سال بعد در سال1992 كليسا رسما طرح كپرنيك را در مورد متظومه شمسي پذيرفت. 

                          کانال تلگرام سایت نجومه(کرمچاله) :      uoniverse@

                                کانال تلگرام ما:                        tablighatchee@

                                     کانال تلگرام ما:                  beheshterockbaaz@   

نیروی جسم سیاه و افزایش ابهامات در مورد آن

سایت نجومه,کاووس پدیدار:نیروی عجیب و جدیدی که به وجودش در جهان هستی پی برده‌ایم، رفته‌رفته ابهامات بیشتری برمی‌انگیزد. در گزارشی به بررسی اجمالی نیروی جسم سیاه پرداخته‌ایم

پژوهش جدید پرده از شناسایی یک پدیده‌ی عجیب پرده برداشته است که با نام نیروی جسم سیاه از آن یاد می‌کنند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که تأثیر تابش بر ذرات پیرامون اجرام سنگین، می‌تواند توسط فضای احاطه‌کننده‌ی این اجرام و ویژگی‌های آن تقویت شود.

این کشف جدید می‌تواند بر نحوه‌ی مدل‌سازی‌های ما از چگونگی شکل‌گیری ستاره‌ها و سیاره‌ها تأثیر بگذارد و حتی به ما در پیدا کردن یک شکل تئوری از تابش کمک کند. شکلی از تابش که به سیاه‌چاله‌ها اجازه می‌دهد دچار فرانش شوند. منظور از فرانش در اینجا، بیرون راندن نوترون‌ها یا الکترون‌ها یا سایر ذرات توسط یک سیاه‌چاله است.

پیش‌تر در سال ۲۰۱۳، فیزیکدانان اعلام کردند که تابش‌های ساطع‌شده از اجرامی که به نام جسم سیاه شناخته می‌شوند، نه‌تنها می‌توانند روی مسیر ذرات کوچک تأثیر بگذارد، بلکه می‌توانند آن‌ها را به نزدیک‌تر شدن به‌سوی یکدیگر نیز وا‌دارند. نکته‌ی جالب‌تری که وجود دارد این است که در اجسام با جرم‌های پایین، نیروی رانشی یا هل‌دهنده می‌تواند قوی‌تر از کشش گرانشی در همان پدیده‌ها باشد.

اگر شما تاکنون به عبارت جسم سیاه برنخورده باشید، احتمالا این عبارت مفهوم گنگی برایتان دارد. باید اشاره کنیم که یک جسم سیاه به هر نوع جسم ماتی گفته می‌شود که نور مرئی را جذبی می‌کند، اما آن را بازتاب یا از خود عبور نمی‌دهد.

از نقطه‌نظر فنی، جسم‌های سیاه به‌طور تئوری به‌عنوان جسم‌های کاملی تعریف می‌شوند که نمی‌توانند هیچ نوری را بازتاب دهند. مثال‌های فیزیکی از قبیل نانولوله‌های کربنی به‌کاررفته برای ساخت پوشش‌های شگفت‌انگیز وانتابلکمی‌توانند تا مقدار زیادی به آن تعریف تئوری ارائه‌شده برای اجسام سیاه نزدیک شوند.

یکی از خطاهایی که شاید دچارش شویم این است که ما تمامی اجسام سیاه را به‌نوعی دارای رنگ سیاه هم قلمداد کنیم. این اجسام تابش‌هایی را از خود بسته به نوع حرکات ذرات خودشان ساطع می‌کنند و همین روند باعث می‌شود تا آن‌ها را به‌عنوان راهی سودمند برای تشریح ویژگی‌های گرمایی یک جسم در نظر بگیرند.

چهار سال پیش، گروهی از پژوهشگران استرالیایی به این نکته پی بردند که تابش‌های ساطع‌شده توسط یک جسم سیاه باید دارای تأثیرهای جالب‌تر و کنجکاو کننده‌تری نیز روی اتم‌های اطراف باشد.

پی بردن به این تأثیر به ما کمک می‌کند تا بدانیم که اتم‌ها با ایجاد تغییری توسط فوتون‌ها در اندازه‌ی حرکت خود، می‌توانند حرکت کنند یا اینکه تغییر مسیر دهند.

با فراهم شدن شرایط مساعد، اجسامی به‌اندازه‌ی یک سلول هم می‌توانند پیرامون یک پرتو یا تابش از نور دستخوش تغییر مسیر شوند. این رویداد در واقع پدیده‌ای است که اخیرا در نوعی تکنولوژی به نام گیره‌های نوری استفاده می‌شود.

فیزیکدانان اکنون بیش از یک قرن است که می‌دانند تابش‌های الکترومغناطیسی می‌توانند منجر به ایجاد تغییر در ویژگی‌های اتم‌های اطراف شوند. این اتفاق می‌تواند از طریق تأثیری موسوم به تاثیر استارک روی دهد. در این روند، اتم به‌منظور رسیدن به حالتی از انرژی پایین‌تر، جایگاه الکترون‌هایش را تغییر می‌دهد.

این اتفاق برای بالاتر بردن احتمال حرکت آن‌ها به‌سوی بخش‌‌های درخشان‌تر یک پرتوی نوری رخ می‌دهد. پژوهشگران در طی آزمایش‌های خود، آن‌ها را به‌صورت دوبه‌دو کنار هم قرار دادند. آن‌ها می‌خواستند نشان دهند که تابش گرمایی به چه شکل می‌تواند نه‌تنها منجر به از هم رانده شدن ذرات شود، بلکه به لطف تغییر استارک، می‌تواند باعث کشیده شدن پرتو به‌سوی جسم مورد نظر نیز شود. ماتیاس سون‌لیتنر از دانشگاه اینسبراک در سال ۲۰۱۳ و در گفتگو با پایگاه Phys.org چنین توضیح داده بود:

تأثیر متقابل میان این دو نیرو (یک نیروی جذب‌کننده‌ی متداول در مقابل یک نیروی رانشی ناشی از تابش) به‌طور روتین در آزمایش‌های نوری کوانتومی ملاحظه شده است؛  اما همواره از این نکته چشم‌پوشی شده بود که چنین رویدادی در مورد منابع تابش گرمایی نیز رخ می‌دهد.

با وجود اینکه نیروی مورد بحث به مقدار شگفت‌انگیزی ضعیف است، پژوهشگران نشان دادند که قدرت خالص کششی ناشی از تابش در واقع می‌تواند بزرگ‌تر از مقدار گرانش ناچیز ایجادشده توسط یک ذره‌ی ریز و داغ باشد و این گفته برای ذره‌های کوچک‌تر از یک دانه‌ی غبار صادق است. سون‌لیتنر همچنین توضیح می‌دهد:

این دانه‌های ریز میکرونی نقش مهمی در شکل‌گیری سیاره‌ها و ستاره‌ها در علوم شیمی مرتبط با نجوم ایفا می‌کنند. آن‌طور که از ظاهر ماجرا برمی‌آید، برخی از پرسش‌های بی‌پاسخ در مورد چگونگی تأثیر متقابل آن‌ها یا با گازهای هیدروژن اطرافشان وجود دارد. ما در حال حاضر، در مسیر انجام کاوش‌هایی هستیم تا به چگونگی تأثیر این نیرو اضافه‌ی جذب‌کننده بر دینامیک اتم‌ها و غبارها پی ببریم.

طی این چند سال، یک گروه دیگر از فیزیکدانان سعی داشته‌اند فعالیت نیمه‌کاره‌ی سون‌لیتنر و همکارانش را پی بگیرند.  تلاش آن‌ها به انجام کاوش روی تأثیر هر دو عاملِ شکل اجسام سیاه و همچنین تأثیر آن بر انحنای فضا-زمان پیرامون آن در این فرایند کشش و رانش نوری متمرکز بوده است.

آن‌ها همچنین میزان انحنای فضا یا توپولوژی مربوط به آن را پیرامون یک جسم سیاه کره‌ای و یک جسم سیاه استوانه‌ای حساب کردند و در ادامه به محاسبه‌ی این نکته پرداختند که تفاوت‌های بین این مقادیر به چه شکل می‌تواند نیروهای تابشی جسم سیاه را تحت تأثیر قرار دهد.

آن‌ها در پژوهش‌های خود پی بردند که انحنای جسم سیاه کره‌ای و توپولوژی فضای پیرامون آن دارای تأثیر بزرگ و چشمگیری بر نیروی جذب‌کننده‌ی ناشی از هر دو پدیده‌ی گرانش و زاویه‌ای که در آن تابش‌ها به ذرات برخورد می‌کنند، هستند.

اما این حالت برای سیلندر استوانه‌ای با سطح کناری صافش روی نداد و اثر جسم سیاه هم در آن چشمگیر نبود. در حالی که باید در نظر داشته باشیم که تأثیری که از آن صحبت می‌شود، در مقیاس آزمایشگاه یا حتی در مقیاس‌های بزرگ‌تری همانند سایز خورشید خودمان نیز مشهود نخواهد بود؛ اما برای اجسام با جرم‌های بسیار بالا همانند ستاره‌های نوترونی یا برخی از اشکال بسیار عظیم‌تری که قابلیت خمیده کردن فضا- زمان را دارند، این تأثیر می‌تواند باعث ایجاد تفاوت‌ها و نتایج قابل ملاحظه‌ای شود. سلیو مونیز از دانشگاه ایالتی Ceara در برزیل، در این باره در گفتگو با پایگاه Phys.org چنین توضیح داده بود:

ما بر این باوریم که تشدید نیروی جسم سیاه ناشی از منابع فوق ثقیل می‌تواند به‌طور قابل رؤیتی بر پدیده‌های مرتبط با آن‌ها تأثیرگذار باشد؛ پدیده‌هایی از قبیل ساطع شدن ذرات بسیار پرانرژی و شکل‌گیری دیسک‌های حاصل از انباشتگی ذرات پیرامون سیاه‌چاله‌ها.

 تیم پژوهشی همچنین یافته‌های قبلی را روی نیروی جسم سیاه و به مفهومی تحت عنوان تک‌قطبی جهانی اعمال کردند. تک‌قطبی جهانی به نقطه‌ای تئوری اطلاق می‌شود که شبیه به یک بار الکتریکی است و می‌تواند شکل فضای پیرامون یک ذره را بدون گرانش تحت تأثیر قرار دهند. آن‌ها همچنین یافته‌ها را با تئوری مرتبط با تاب‌خوردگی دیگری موسوم بهرشته‌ی کیهانی نیز مورد سنجش قرار دادند. مونیز در این مورد چنین توضیح داده است:

کار اخیر ما در واقع نیروی جسم سیاه کشف‌شده در سال ۲۰۱۳ را وارد مقوله‌ی گسترده‌تری می‌کند؛ مقوله‌ای که با منابع قوی گرانشی و اجرام بسیار عظیمی همانند رشته‌های کیهانی و همچنین موارد پیش پا افتاده‌تری که در ماده‌ی چگال یافت می‌شوند، مرتبط خواهد بود

                                  کانال تلگرام : uoniverse@

                   ربات تلگرام : uoniverse_bot@

 

 

تصویری از افق رویداد یک سیاه چاله

کرمچاله/کاووس پدیدار :

چندی پیش تلسکوپهای ویژه ایی که در سرتاسر زمین مستقر میباشند در پی تصمیم دانشمندان و بطور همزمان دریک پروژه علمی ماموریت یافتند که با پشتوانه همدیگر مرکز کهکشان راه شیری را جهت تصویربرداری از سیاهچاله ایی که در مرکز کهکشان وجود دارد, مورد رصد و تصویر برداری قرار دهند.

بدین ترتیب دانشمندان موفق گردیدند اطلاعات بسیاری از سیاهچاله نسبتا پرجرمی که در مرکز کهکشان راه شیری قرار گرفته بدست آورند"این روند برای اولین بار است که درتاریخ علم نجوم اتفاق میافتد" که تمام ابزارهای دقیق رصدی و آشکارسازهای ذرات برای یک هدف "در روی زمین با هم تشکیل یک شبکه گسترده و   یک ابر تلسکوپ با قابلیتهای بسیار برای رمزگشایی بزرگترین و ناشناخته ترین سوال علم نجوم و اختر شناسی را بدهند.

تقریبا"درمرکزی ترین نقطه کهکشانهای عالم هستی یک جرم بزرگ با گرانشی باورنکردتی بنام سیاهچاله در حال فعالیت میباشد"به نقطه ایی از این سیاهچاله که در آن تمامی قوانین شناخته شده علم فیزیک کاربردشان از بین میرود و دیگر معنایی ندارند"افق رویداد سیاهچاله گفته میشود،منظور از این گفته این است که در این نقطه از فضا"زمان ذرات نور بداخل تاریکی بینهایت کشیده میشوند بدون آنکه بتوانند از خود بازتابی داشته ویا جایی را روشن نمایند،"زمان به مفهومی که میشناسیم ماهیت خود را از دست میدهد ،یعنی زمان صفر میگردد"معادلات نسبیت از بین میروند وقوانین مکانیک کوانتوم و کوانتوم دیگر صادق نیستند و کسی نمیداند بر سر ذراتی که اسیر گرانش سیاهچاله گردیده اند چه میاید.یک بی نظمی تمام و کمال بدون آنکه سرنوشت جرم و ماده و انرژی مشخص گردد،آنجا در جریان است.

برای آنکه تصویری از افق رویداد یک سیاهچاله را بدست آوریم"باید تمام تلسکوپهای بزرگ و دقیق در سرتاسر جهان در یک لحظه وبطور همزمان بسوی مرکز کهکشانمان" راه شیری" نشانه رفته و شروع به رصد و ثبت دقیق وقایع در جریان نمایند.

(کمان ای)نام سیاهچاله نسبتا"پر جرمی میباشد که در مرکز کهکشان راه شیری وجود دارد (sagittarius A)

وافق رویداد آن احتمالا"جزو بزرگترین افق رویدادها است"از نسبت بزرگی آن همین کافی است که بدانید برای شناسایی آن باید با شبکه ایی کردن تمام ابزارآلات رصدی بر روی زمین،تمام داده هایی که از مرکز کهکشان میاید را جمع آوری و پردازش نمود.

با توجه به پیشرفتهای علمی و تکنولوژیکی مخصوصا"فناوریهای پیشرفته فضایی تا به امروز موفق نگردیده ایم تا از افق رویداد یک سیاهچاله که وجودش تقریبا" برایمان مسجل شده تصویری بدست آوریم و این خود اهمیت ماموریت اخیر دانشمندان را برایمان روشن مینمایدبرای این منظور باید چندین ماه تمام داده های دریافتی از مرکز کهکشان را جهت پردازش در سوپر سرورهای بزرگ و پیشرفته مورد بررسی قرار داد،دانشمندان امیدوارند که تا قبل از پایان سال 2017 میلادی بخشی از این اطلاعات مورد تحلیل قرار گیرد تا شاید بتوان اولین تصاویر از افق رویداد یک سیاهچاله را بدست آورد.
خبر انتشار اولین عکسها از سیاهچاله هم اکنون هیجان زیادی را در میان دانشمندان بوجود آورده است تا جایی که همگان در انتظار این رویداد علمی هستند.
شما چطور؟آیا تا به حال به این فکر کرده اید که یک سیاه چاله ممکن است چگونه باشد؟
نظرات خود را در این باره برای ما ارسال نمایید تا در ادامه این مقاله درج گردد.

                                 کانال تلگرام کرمچاله : 🆔@uoniverse

                        ربات تلگرام کرمچاله : 🆔@uoniverse_bot

کرمچاله،کاووس پدیدار:

ممکن است که میلیاردها جهان، درست در بیرون از جهان ما وجود داشته باشند. دانمشندان سالیان مدیدی به دنبال یک توضیح برای جسم تاریک در «تابش زمینه کیهانی» به جا مانده از بیگ بنگ یا همان انفجار بزرگ بوده‌اند. طیف وسیعی از توضیحات مختلف مطرح شده است اما دلیل اصلی احتمالاً ملموس و مفهوم نباشد. البته در واقع می‌تواند یک جهان موازی باشد.

ممکن است که میلیاردها جهان، درست در بیرون از جهان ما وجود داشته باشند. یک «نقطه‌ی سرد» (Cold Spot) اسرارآمیز در فضا می‌تواند مدرکی دال بر وجود یک جهان موازی باشد.

دانمشندان سالیان مدیدی به دنبال یک توضیح برای جسم تاریک در «تابش زمینه کیهانی» به جامانده از بیگ بنگ یا همان انفجار بزرگ بوده‌اند. طیف وسیعی از توضیحات مختلف مطرح شده است اما دلیل اصلی احتمالاً ملموس و مفهوم نباشد. البته در واقع می‌تواند یک جهان موازی باشد.

این ناحیه (جسم تاریک) به طور مشخصی می‌تواند در نتیجه‌ی برخورد دو جهان با یکدیگرباشد. این مدرک می‌تواند اولین مدرکی باشد که تاکنون برای فرضیه‌ی چند جهانی ارائه شده است. فرضیه چند جهانی بر وجود میلیاردها جهان دیگر (برخی از آنها شبیه به جهان ما) درست در بیرون از جهانی که ما می‌توانیم مشاهده کنیم، در حال حرکت باشند.

«تابش زمینه کیهانی» تمام آسمان را پوشش می‌دهد و دانشمندان توانسته‌اند که نقشه‌ای ازاین تابش در سراسر جهان ترسیم کنند. این تابش تقریباً به طور یکنواختی توزیع شده ودارای دمای یکسانی است، اما در این بین، یک «نقطه‌ی سرد» اساسی جلوه‌گری می‌کند.

تاکنون،پرطرفدارترین توضیح این بود که جسم تاریک در نتیجه‌ی یک خلأ عظیم است. دانشمندان حالا این موضوع را اینگونه مطرح کرده‌اند: جایی که «نقطه‌ی سرد» می‌تواند دیده شود، در واقع یک فضای عظیم مملوء از جهان‌های مختلف است.

امایک بررسی جدید با نگاهی ریزبینانه‌تر از همیشه به «نقطه‌ی سرد»، نشان داد که جسم تاریک نمی‌تواند تحت مدل استاندارد کیهان‌شناسی و این جهان، نتیجه‌ی چنین خلأیی باشد.ممکن است که همچنان چیز ناشناخته‌ای در علم فیزیک وجود داشته باشد – اما همچنین ممکن است که این نقطه در نتیجه‌ی یک برخورد بین دو کهکشان باشد.

روآری مکنزی (Ruari Mackenzie) ازدانشگاه دورهام اظهار کرد: «خلأهایی را که ما شناسایی کرده‌ایم، نمی‌توانند «نقطه‌یسرد» را بر اساس استاندارهای کیهان‌شناسی توضیح بدهند. این امکان نیز وجود دارد که برخی از مدل‌هایی خارج از این مدل‌های استاندارد بتوانند در آینده مطرح شوند تااین دو را به هم مرتبط کنند اما اطلاعات و داده‌های ما، محدودیت‌های سختگیرانه ومحکمی را روی هر تلاشی که بتوان انجام داد، قرار داده است.

محققان می‌گویند که احتمال کمی وجود دارد که «نقطه‌ی سرد» به طور اتفاقی پدید آمده باشد وبه احتمال بیشتر می‌تواند در نتیجه‌ی وقوع چیزی بسیار ناشناخته باشد.

تام شانکس (Tom Shanks)اظهار کرد: «این بدان معناست که ما نمی‌توانیم به طور تمام و کمال این گفته را ردکنیم که نقطه‌ی سرد به دلیل یک نوسان غیر محتمل (توضیح داده شده توسط مدل استاندارد) حادث شده باشد. اما اگر این دلیل، پاسخ ما نباشد، در این صورت باید به دنبال توضیحات عجیب و غریب‌تری باشیم.

وی همچنین افزود: «شاید مهیج‌ترین مورد در این میان، این است که «نقطه‌ی سرد» درنتیجه‌ی یک برخورد بین جهان ما و یک جهان حبابی دیگر پدید آمده است. اگر بررسی وآنالیز ریزبینانه‌تری از داده‌های «تابش زمینه کیهانی» یا همان «CMB»، این موضوع را اثبات کند که همین مورد است؛ در این صورت، «نقطه‌ی سرد» می‌تواند به عنوان اولین مدرک برای اثبات فرضیه چند جهانی مطرح شود - ومیلیاردها جهان دیگر شبیه به جهان ما می‌توانند وجود داشته باشند.

محققان هم اکنون امیدوارند که آزمایش و امتحان بیشتری را روی «تابش زمینه کیهانی» انجام دهند تا به قابل پذیرش بودن فرضیه‌ی جهان موازی پی ببرند.

(تابش پس زمینه کیهانی یا CMB) نقشه ایی است که ماهواره cobeو به موازات آن ماهوارهWMAP از اختلالات  دمایی بوجود آمده در لحظه انفجار بزرگ طی ۱۰ سال جمع آوری ذرات ریز کیهانی و حرارت انفجار بزرگ ترسیم کرده اند،عجیب ترین قسمت این نقشه جایی نمایان میگردد که طی انفجار حرارت آن به طور مساوی و یکنواخت در پهنه گیتی منتشر نشده و قسمتی از این منطقه که در شعاع این انفجار قرار دارد بطور عجیبی سردتر از قسمت‌های دیگر قرار دارد،فرض بر این است که حجمی ناشناخته مانع از رسیدن حرارت به این منطقه گردیده است ، در زیر نقشه ایی را که اختلالات دمایی انفجار بزرگ رانشان میدهد درج نموده ام/کاووس پدیدار/)

      کانال تلگرام :  uoniverse@

             کانال تلگرام تبلیغاتچی : TABLIGHATCHEE@           

«فراتر از بوزون هیگز» تحقیق جهانی فیزیکدانان در مورد ابعاد پنهان فضا و زمان

کرمچاله؛کاووس پدیدار:علی رغم کشف بوزون هیگز در ۱۴تیر ۱۳۹۱ (۴ جولای ۲۰۱۲) در برخورد دهنده بزرگ هادرون در ژنو، پرسش های متحیر کننده در مورد ماهیت جهان بدون پاسخ باقی می ماند.

مثلأ، خواص اساسی نوترینوها هنوز بصورت یک راز باقی مانده است. و ماده ی تاریک و انرژی تاریک که با یکدیگر ۹۵ درصد از جهان را تشکیل می دهند امروزه هنوز معماهایی حیرت آور هستند.

به گزارش بیگ بنگ، ذره ی هیگز شبیه هیچ ذره ای که تا بحال با آن مواجه شده ایم نیست.چرا این ذره متفاوت است؟ آیا ذرات بیشتری نیز وجود دارد؟ نوترینوها ذراتی بسیار روشن و گریزان (دست نیافتنی) هستند که ضمن حرکت، ماهیتشان تغییر می کند. چگونه آنها را با درکمان از طبیعت انطباق دهیم؟ آیا ابعاد پنهان جدیدی از فضا و زمان وجود دارد؟ ذرات شناخته شده یک ششم از کل ماده در جهان را تشکیل می دهند. مابقی را ماده ی تاریک می نامیم. اما این ماده چیست؟ آیا می توانیم این ذرات را در آزمایشگاه شناسایی کنیم؟ آیا ذرات ناشناخته ی دیگری در طبیعت وجود دارد؟ چهار نیروی شناخته شده در طبیعت وجود دارد. آیا این نیروها جنبه هایی از یک نیروی یکپارچه هستند؟ آیا نیروهای غیر قابل پیشبینی جدیدی نیز وجود دارد؟ هم ماده و هم پادماده در بیگ بنگ به وجود آمدند، اما امروزه جهانمان فقط از ماده تشکیل شده است. چرا؟ چرا انبساط جهان به سرعت پیش می رود؟
دانشمندان در ۶ الی ۱۵ مرداد ۱۳۹۲ (۲۸ جولای الی ۶ آگوست ۲۰۱۳) در دانشگاه مینه سوتا در حین مطالعه ی تابستانی انجمن اسنومس ۲۰۱۳ ( Snowmass 2013) که دستاوردی در میان یک سری از ملاقات های سال گذشته بود، در مورد آن پرسش ها و همچنین پرسش های دیگر بحث کردند. آنها با شناسایی جالب ترین و پویاترین پرسش ها در مورد فیزیک ذرات و با ارائه ی چشم اندازی در مورد کار تحقیقاتی لازم برای پاسخ به آنها، کارشان را به اتمام رساندند. مطالعه ی تابستانی که پاییز امسال منتشر می شود، اهمیت علمی هر پرسش و ابزارات علمی لازم برای جستجوی آنها را با جزئیات توضیح می دهد. جاناتان روزنر ( Jonathan Rosner)، رئیس انجمن فیزیک آمریکا، بخش ذرات و رشته ها بیان کرد: �در رشته ی فیزیک ذرات، انرژی و ایده های زیادی وجود دارد. در طول ۱۲ ماه، بوزون هیگز را کشف کردیم و به اکتشافات جدیدی در مورد رفتار نوترینوها دست یافتیم. واضح است که چیزهای بیشتری برای اکتشاف وجود دارد. کمتر از ۵ درصد از ماده و انرژی در جهان را درک می کنیم. چه آزمایشاتی می توانند به توسعه ی دانشمان در بیست سال آینده کمک کنند؟�به طور قابل توجهی، گزارش نهایی سامر استادی ( Summer Study )، ایده های نسل بعدی دانشمندانی را بازتاب می دهد که در خدمت فیزیک ذره ای هستند. این گزارش شامل نتایج بررسی دانشجویان فارغ التحصیل، محققان فوق دکتری و دانشمندان جوان در این رشته خواهد بود.

ابرهای آبی رنگ شبح مانند در مرکز خوشه ی کهکشانی آبل ۱۶۸۹ در عکس فوق نشان می دهد که دانشمندان تصور می کنند ماده ی تاریک در کجا قرار دارد. آبل ۱۶۸۹ منزلگاه ۱۰۰۰ کهکشان و تریلیون ها ستاره است. هم کهکشان های قابل مشاهده و هم ماده ی تاریک به کشش گرانشی در یک خوشه اضافه می شوند. این نیروهای کششی مثل یک لنز عمل می کنند و وقتی نور از خوشه ای مثل آبل ۱۶۸۹ عبور می کند، خم می شود (می شکند). (فکر کنید نور وقتی از لیوانی خالی یا استخر آب عبور می کند دچار چه تغییراتی می شود.)

(خوانندگان عزیزی که مایل به استنتاج و درک بهتر از موضوع «ماده تاریک و انرژی تاریک» میباشند،لطفا"به مطالب پیشین همین وبگاه مراجعه نمایند.)

                                   کانال تلگرام:. Uoniverse@

                          ربات کانال تلگرام:  uoniversebot@

دورترین کهکشان رصد شد

کرمچاله,کاووس پدیدار;پژوهشگران در این باره اعلام کردند مشاهده این کهکشان به ما نشان می دهد اوضاع جهان پس از وقوع انفجار بزرگ در چهارصد و هشتاد میلیون سال قبل چگونه بوده است.

اخترشناسان اعلام کردند تلسکوپ فضایی هابل موفق شده است دورترین کهکشان را در فضا رصد کند. این کهکشان سیزده میلیارد و دویست میلیون سال نوری از کره زمین فاصله دارد و به دانشمندان در خصوص پیدایش جهان دیدگاه جدیدی می دهد.

پژوهشگران در این باره اعلام کردند مشاهده این کهکشان به ما نشان می دهد اوضاع جهان پس از وقوع انفجار بزرگ در چهارصد و هشتاد میلیون سال قبل چگونه بوده است.

گارث ایلینگورث اخترشناس دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز در این باره گفت رصد اخیر تلسکوپ هابل ما را به کهکشانهای نخستین بسیار نزدیک کرده است. ایلینگورث و همکارانش از تلکسوپ هابل برای پیگیری تغییرات ایجاد شده در کهکشانها در فاصله زمانی چهارصد و هشتاد تا ششصد و پنجاه میلیون سال پس از وقوع انفجار بزرگ استفاده می کنند. این پژوهشگران تا کنون به این نتیجه رسیده اند که شمار ستاره هایی که طی این دوره زمانی به وجود آمده است در مقایسه با سایر دوره های زمانی بسیار زیاد بوده است.

خبری از بیگانگان فضایی نیست! ما در جهان تنها هستیم

یک ستاره شناس و استاد دانشگاه هاروارد پس از مطالعه بر روی تمام 500 سیاره مشابه زمین که تاکنون کشف شده اند اعلام کرد که احتمالا ما زمینی ها در جهان تنها هستیم و موجودات فضایی وجود ندارند.

هوارد اسمیت استاد برجسته فیزیک نجوم در دانشگاه هاروارد ضمن اعلام اینکه به احتمال بسیار زیاد ما در جهان تنها هستیم گفت: «شرایط بینهایت سخت و دمای بسیار بالا حتی در این سیارات این فکر را بر می انگیزند که هیچ امیدی برای یافتن اشکال دیگر حیات هوشمند در جهان وجود ندارد.»

وی افزود: «ما بررسی کردیم که بخش وسیعی از سیارات و منظومه های خورشیدی دیگر به طور بنیادی با سیاره و منظومه ما متفاوتند و موانع بسیاری در ایجاد حیات به اشکالی که می شناسیم وجود دارند.»

این اظهارات در شرایطی گفته شد که سال گذشته استفان هاوکینگ فیزیکدان نجوم دانشگاه کمبریج و کاشف سیاه چاله ها اعلام کرد که تقریبا مطمئن است که اشکال بیگانه در بخشهای دیگر جهان وجود دارند و ما باید از ملاقات با آنها دوری کنیم چرا که احتمالا برخورد دوستانه ای با ما نخواهند داشت. به عبارتی دیگر، ما دو گزینه پیش روی خود داریم: اول اینکه مورد هجوم و حمله موجودات فضایی باهوشتر و قویتر از خود قرار بگیریم و یا محکوم به تنهایی ابدی شویم.

هوارد اسمیت در خصوص بررسیهای خود توضیح داد: «ما دریافتیم سیاراتی که تاکنون به عنوان سیارات مشابه زمین در سایر منظومه ها یافته ایم شرایط بسیاری سختی برای ایجاد حیات دارند. یافته های جدید ما نشان می دهد که ما می توانیم در جهان تنها باشیم. تعداد بسیار کمی منظومه خورشیدی و سیارات مشابه ما وجود دارند.»

براساس گزارش دیلی میل، بنابراین درحالی که هاوکینگ معتقد است بیگانگان فضایی می توانند در یکی از 40 هزار سیاره دیگر سکونت داشته باشند، اسمیت معتقد است که این ارزیابیها بسیار خوش بینانه است.

حیات با شهاب سنگها به زمین رسیده است

           کانال تلگرام : uoniverse@